Северина - момиче от сняг,
всяка зима е северен знак,
аз го имам в песен от юг,
Северина - радост за друг.
И като сняг тихо вали
вик от мойта любов
и се топи и навява тъга
песента ми за теб.
Северина - момиче от сняг
на приказна фея е северен знак,
целува ме бързо и по снега
тръгва зима бяла тъга.
И като сняг тихо вали
вик от мойта любов
и се топи и навява тъга
песента ми за теб.
Този град безсънен
без печал ни пръсна.
Всичко нежно,
всичко грешно
между нас виновно оглуша.
Само ти остана
в мен като камбана
да звъниш след удара, душа.
В този град бездънен
твоят вик потъна.
Колко мъдро,
колко подло
в паметта си всякой вкамени.
Но защо остана
таз душа камбана
до смъртта под всеки удар
в мен да звъни.
В този град бездънен
твоят вик потъна.
Колко мъдро,
колко подло
в паметта си всякой вкамени.
Но защо остана
таз душа камбана
до смъртта под всеки удар
в мен да звъни.
Но защо остана
таз душа камбана
до смъртта под всеки удар
в мен да звъни.
Няма коментари:
Публикуване на коментар